แดดยามเซ้า ส่องทางอยู่ปลายฟ้า
หอมข้าวหม่านึ่งสุกใหม่ๆ
สายลมหนาวถามข่าวเนาะหัวใจ
คึดฮอดเจ้าหลายเด้อก้อนคำ
แจ่วเคยจั้ม เสียงรำเนาะเคยฟ้อน
แคนโยยอน ฮำฮอนแต่ความหลัง
คำผู้เฒ่าที่เว้าเคยฟัง ยังคงฝังอยู่ในใจ
อีกดนส่ำได๋ สิได้กลับไปหนอบ้านเฮา
เว้ากับสายลมหนาว ให้ตาวคืนเนาะเมือบ้าน
ว่าอีกบ่ดนบ่นานสิหอบฝันเมือบ้านเฮา
พ่อแม่พี่น้อง ลุงป้าเด้อน้าอาว
บ่ต้องห่วงเด้อเจ้า ยังคือเก่าเด้อความหวัง
สิเติมพลังเอารูปถ่ายไว้ใต้หมอน
แล้วสิกลับเมือนอนหนุนตักแม่คือเก่า
ต้มปลาค้อใหญ่ ตำบังหุ่งกับลาบเทา
อยู่บ้านเฮา ด้วยความคึดฮอดแฮง
ด้วยความคึดฮอดแฮง
แสงยามค่ำลาลำที่ปลายฟ้า ได้เวลานั่งไห้กับความเหงา
เสียงนายสั่งดังมาในยามเศร้า สิอดทนเอาเด้อแม่จ๋า
ทุ่งทนทอยังรอเนาะเวลา กลับบ้านนากินข้าวเนาะโฮยเกลือ
ทางเคยเที่ยวบ่เคยลืมบ่เคย เบื่อ อยู่กับความเชื่อต้องได้ดี
อีกดนส่ำได๋ สิได้กลับไปหนอบ้านเฮา
เว้ากับสายลมหนาว ให้ตาวคืนเนาะเมือบ้าน
ว่าอีกบ่ดนบ่นานสิหอบฝันเมือบ้านเฮา
พ่อแม่พี่น้อง ลุงป้าเด้อน้าอาว
บ่ต้องห่วงเด้อเจ้า ยังคือเก่าเด้อความหวัง
สิเติมพลังเอารูปถ่ายไว้ใต้หมอน
แล้วสิกลับเมือนอนหนุนตักแม่คือเก่า
ต้มปลาค้อใหญ่ ตำบังหุ่งกับลาบเทา
อยู่บ้านเฮา ด้วยความคึดฮอดแฮง
ด้วยความคึดฮอดแฮง